SOFTDRUGS BESTAAN IN DE PRAKTIJK NIET MEER SCHADELIJKE EFFECTEN VAN SOFT- EN HARDDRUGS ZIJN VERGELIJKBAAR!
Niet lang geleden baarden Nederlandse onderzoekers wereldwijk opzien met hun ontdekking dat hasj en wiet op sommige mensen een desastreus effect hebben. Zij die er niet goed tegen kunnen, hebben een sterk verhoogde kans op één van de ernstigste psychiatrische aandoeningen. Heel lang werd gedacht dat jointjes louter een kalmerende werking hebben, en weinig kwaad kunnen.
Tegenwoordig weten we beter. Het bewijs dat blowen ernstige schade aan de hersenen kan toebrengen wordt steeds overtuigender. Schizofrenie, de hersenziekte bij uitstek wordt gekenmerkt door psychosen, zou zelfs (mede)veroorzaakt kunnen worden door gebruik van zogenaamde softdrugs. Psychiaters zouden dus niet alleen aan een bepaalde erfelijke aanleg en belastende gebeurtenissen die iemand in zijn leven heeft meegemaakt aandacht moeten besteden, maar ook expliciet naar drugsgebruik moeten vragen.Ik ben nog geen tien jaar psychiater, maar herinner me dat in mijn opleiding bij drugsgebruik vooral werd gedacht aan heroïne, cocaïne, speed en lsd.
Middelen waarvan onomstreden was dat je er behoorlijk van in de war kunt raken. Van te veel spacecake werden mensen soms hooguit heel angstig, dachten we toen. Nu is dat anders; wellicht door de verbeterde kwaliteit van de softdrugs. Ik werkte de afgelopen maanden op de gesloten opname-afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis, en daar werden allerlei drugs gebruikt. Wat me opviel was dat je onmiddellijk kon merken dat ze drugs gebruikt hadden, maar dat meestal niet te raden was om welk middel het ging. Er waren zelfs patiënten die van hasj nog meer in de war raakten dan van cocaïne of andere zogenaamde hard drugs . In het afdelingsbeleid werd dan ook geen onderscheid gemaakt tussen verschillende middelen; wie alcohol of drugs had gebruikt kreeg een waarschuwing, ongeacht het middel of de hoeveelheid. Ik denk dat de tijd rijp is om wettelijk het kunstmatige onderscheid tussen softdrugs en harddrugs te laten vallen. Niet omdat ik de tevreden roker zijn joint niet gun, maat omdat de schadelijke effecten domweg vergelijkbaar zijn, of zijn geworden. Pa sprak ik een succesvolle ondernemer, die twintig jaar iedere dag twee stickies had gerookt. Hij was gestopt, omdat het spul hem de laatste jaren te heftig was geworden. Zo verstandig zouden veel meer mensen moeten zijn. Het zou de psychiatrie veel werk schelen.
Psychiater Bram Bakker
